Don't tell me how to play วุ่นรักนักเกมเมอร์

ISBN : 9786161852108
โดย : หนูแดงตัวน้อย
วาด : pius33
สำนักพิมพ์ : Rose Publishing
อื่นๆ : 324 หน้า

เพราะยึดอาชีพเกมเมอร์เป็นอาชีพทำเงิน ทำให้เกมเมอร์ชื่อดังอย่างผมเผลอไปตกปากรับคำร่วมทดลองเล่นเกมแนว RPG ผสม MOBA สไตล์ไทยตัวใหม่ที่เชื่อมจิตใต้สำนึกของผู้เล่นเข้ากับระบบเกมได้ มันจะดีมากถ้าหากว่าระบบไม่สุ่มเลือกอาชีพให้ผมเป็น ‘พระ’ และมีหน้าที่สนับสนุนทีมทั้งๆ ที่ผมเป็นพวกสายบวกตัวพ่อ ถูกต้อง พระที่ห่มจีวรและนุ่งสบง สองมืออุ้มบาตรนั่นแหละ แถมยังมีชื่อเก๋ๆ ในเกมด้วยว่า ‘พระอชิโต’  ทว่านั่นไม่สำคัญเท่ากับการที่เล่นกันอยู่ดีๆ เกมเฮงซวยนี่เกิดติดบัคจนผมและเกมเมอร์คนอื่นๆ ติดอยู่ในนั้นแล้วออกมาไม่ได้ มิหนำซ้ำยังรับรู้ทุกความรู้สึกอีก ซึ่งหมายความว่าจะตายในเกมไม่ได้ ไม่อย่างนั้นร่างจริงก็ม่องเท่งไปด้วย ทางเดียวที่จะออกจากเกมได้คือต้องทำภารกิจในเกมให้ครบเท่านั้น แต่ความหวังที่จะออกจากเกมนี้ช่างริบหรี่นัก เพราะสมาชิกทีมมีแต่คนบ้าๆ บอๆ โดยเฉพาะไอ้คนที่รับหน้าที่เป็นแอสซาซินของทีมอย่าง ‘นักดาบเดชา’ ที่คอยร้องเรียกให้ผมฮีลให้มันตลอดเวลา “พระมัวทำอะไรอยู่วะ ฮีลสิวะ!”  กูคูลดาวน์อยู่... “กูบอกให้ฮีลไง เลือดจะหมดหลอดแล้ว!”  กูบอกว่าคูลดาวน์อยู่!  “พระโว้ย! ฮีลสิโว้ย! เล่นเป็นหรือเปล่าวะ!”  ก็กูบอกว่าคูลดาวน์อยู่ เดี๋ยวก็ขว้างบาตรใส่ซะหรอก!  ไม่แค่บาตร แต่จะขว้างตาลปัตรตามด้วย และพอฮีลปุ๊บ ตัวผมก็พูดออกมาโดยอัตโนมัติ... “อาตมาขอบิณฑบาต”  ไอ้เกมเวรนี่...นรกเป็นแค่ชื่อน้ำพริกหรือไงวะ