เพียงชั่วเวลากาแฟยังอุ่น ตราบชั่วเวลาของคำโกหก

ISBN : 9786161848330
ผู้เขียน : คาวางุจิ โทชิคาซึ (Toshikazu Kawaguchi)
แปล : อภิวัฒน์ พวงไธสง
สำนักพิมพ์ : แพรวสำนักพิมพ์
อื่น : 252 หน้า

"คุณสามารถอยู่ในอดีตได้จนกว่ากาแฟจะเย็นลง" ชายสี่คนที่มาที่ร้านกาแฟลึกลับ Funiculi Funicula อยากย้อนเวลากลับไปจริงๆ อะไรคือความปรารถนาที่แท้จริงที่คุณไม่สามารถพูดได้ ... 

ในเมืองแห่งหนึ่ง ในร้านกาแฟแห่งหนึ่ง มีตำนานเมืองลึกลับอยู่ในร้านกาแฟแห่งหนึ่ง ถ้าคุณนั่งที่เบาะนั้น คุณสามารถกลับไปสู่เวลาที่ต้องการได้ ร้านกาแฟเล็กๆ ร้านหนึ่งที่ลือกันว่าเมื่อมาที่ร้านนี้แล้วจะสามารถย้อนกลับไปในอดีตได้ โดยมีกฎอยู่ว่า

1. แม้กลับไปในอดีตแล้ว ก็ไม่สามารถเจอคนที่ไม่ได้มาเยือนร้านกาแฟนี้ได้
2. แม้กลับไปในอดีต แต่ไม่ว่าจะพยายามแค่ไหน ความเป็นจริงก็ไม่เปลี่ยนแปลง
3. หากในอดีตที่ย้อนกลับไปมีลูกค้านั่งอยู่ จะไม่สามารถย้อนอดีตกลับไปได้ นอกจากลูกค้าคนนั้นจะลุกออกไปเท่านั้น
4. แม้จะย้อนไปในอดีต แต่จะไม่สามารถลุกหรือย้ายออกจากที่นั่งได้
5. การจะกลับไปในอดีตได้คือหลังจากที่รินกาแฟใส่ถ้วยแล้วและอยู่ได้แค่ช่วงก่อนที่กาแฟนั้นจะเย็นชืดเท่านั้น และนอกจากจะย้อนอดีตแล้วก็ยังสามารถไปอนาคตได้อีกด้วย

นิยายเรื่องนี้จะทำให้คุณเข้าใจความหมายที่แท้จริงของการย้อนเวลา นี่ไม่ใช่กฎที่น่ารำคาญเพียงอย่างเดียว อย่างไรก็ตาม ลูกค้าที่ได้ยินข่าวลือเรื่องตำนานเมืองก็ยังมาเยี่ยมชมร้านกาแฟแห่งนี้อยู่ในปัจจุบัน ร้านกาแฟชื่อ Funiculi Funicula ถ้าคุณเคยได้ยินกฎเหล่านี้มาหมดแล้ว ยังอยากย้อนอดีตอยู่ไหม เรื่องราวนี้เป็นปาฏิหาริย์ที่อบอุ่นใจสี่เรื่องที่เกิดขึ้นในร้านกาแฟลึกลับแห่งหนึ่ง

ตอนที่ 1 เรื่องราวของชายคนหนึ่งที่อยากย้อนเวลาไปหาเพื่อนสนิทของเขาที่เสียชีวิตเมื่อ 22 ปีที่แล้ว
ตอนที่ 2 เรื่องราวของลูกชายที่ไม่สามารถไปงานศพแม่ได้
ตอนที่ 3 เรื่องของผู้ชายที่ไปหาแฟนที่แต่งงานไม่ได้
ตอนที่ 4 เรื่องราวของนักสืบเฒ่าผู้ไปมอบของขวัญให้ภรรยา คุณจะย้อนเวลาไปหาใครถ้าคุณสามารถกลับไปในวันนั้น

หากย้อนเวลากลับไปพบใครบางคนได้ คุณจะเลือกกลับไปหาใคร รีวิวจากนักอ่านจากเว็บไซต์ bookmeter - ภาคต่อของ "เพียงชั่วเวลากาแฟยังอุ่น" ผลงานชิ้นนี้แบ่งเป็นสี่เรื่องประกอบด้วย "เพื่อนสนิท" "พ่อแม่ลูก" "คู่รัก" และ "คู่รัก" มันเป็นเรื่องราวที่ยอดเยี่ยมเหมือนเล่มแรก การเห็นอกเห็นใจผู้อื่นเป็นหนึ่งในกุญแจสำคัญของเรื่องนี้ ฉันกังวลเกี่ยวกับความต่อเนื่อง ดังนั้นฉันต้องการค้นหาคำตอบสำหรับคำถามของฉันในเล่มต่อไป - ฉันคิดว่าฉันมีความฝันที่จะสามารถไปอดีต (อนาคต) เพื่อบรรเทาความเสียใจของฉันได้ แน่นอนว่าไม่มีอยู่จริง ผู้เขียนสามารถถ่ายทอดมันออกมาเสมือนว่าร้านกาแฟร้านนั้นมีอยู่จริง ... ความมหัศจรรย์นี้ทำให้ฉันอยากอ่านหนังสือของเขาเล่มต่อๆ ไป - มันเป็นเรื่องราวที่ดูเหมือนจะเป็นเวที มี 4 ชั้นที่เงียบแต่อบอุ่นและช่วยให้ผู้ชมรู้สึกผ่อนคลาย สุดท้ายเมื่อกาแฟเย็นลง คนที่ได้เติมเต็มความปรารถนาของพวกเขายอมรับว่าพวกเขามีความสุข ความตายของใครบางคนสามารถทำร้ายหรือทำให้คนอื่นเจ็บปวด แต่ก็เป็นข้อความที่บ่งบอกว่าคุณมีความสุขได้ เมื่อฉันคิดอย่างนั้น ฉันไม่กลัวความตาย - ทั้งสี่ตอนน่าตื่นเต้นมาก แทนที่จะเป็นเรื่องราวที่สะเทือนใจ มันเหมือนกับน้ำตาที่เอ่อล้นเพราะฉันได้สัมผัสความรักอันอบอุ่นและลึกซึ้งของบุคคลเหล่านั้น